Erika – interesująca zimowa odmiana gruszy

Erika to czeska odmian gruszy, wyselekcjonowana w 1983 roku w Stacji Doświadczalnej Techobuzice, z populacji siewek Bera Boska i President Drouard.

Drzewo rośnie umiarkowanie silnie, a po wejściu w okres owocowania wzrost się osłabia. Tworzy kulistą koronę o konarach odchodzących od przewodnika pod dosyć szerokimi kątami, pokrytych charakterystycznie przewieszającymi się drobnymi gałązkami.

To bardzo interesująca zimowa odmiana gruszy, godna sprawdzenia we wszystkich rejonach uprawy grusz w Polsce. Na szczególną uwagę zasługują: obfite coroczne owocowanie, bardzo wyrównane duże owoce, bardzo dobre walory przechowalnicze oraz nadzwyczajna soczystość owoców.

Dobrymi zapylaczami dla tej odmiany gruszy są takie odmiany jak: Dicolor, Konferencja czy Bera Hardy.

Owoce odmiany Erika są duże (200 gram), stożkowate, lekko baryłkowate. Skórka owoców jest zielona lub żółtozielona, gładka, lekko tłustawa, czasami nieco ordzawiona. Miąższ kremowobiały, średnioziarnisty, kwaskowatosłodki lub słodki, soczysty, smaczny.

Erika to deserowa odmiana, o długim okresie przechowywania owoców.

Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają w pierwszej dekadzie października. Dojrzałość konsumpcyjną osiągają w przechowalni zwykłej w grudniu/styczniu, a w chłodni w lutym/marcu.

Erika to odmiana gruszy nieco wrażliwa na niskie temperatury zimą, a także na przymrozki w czasie kwitnienia. Średnio wrażliwa na parcha.